Be a girl with a mind
a bitch with an attitude
a lady with a class!

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

2012!

χρόνια πολλά και καλή χρονιά!
ναι είναι η πρώτη ανάρτηση για φέτος!!άντε και καλή μας χρονιά!εύχομαι σε όλους η χρονιά που μόλις έκανε το ξεκίνημά της να φέρει σε όλους χαρά, ευτυχία, γέλιο, διασκέδαση, ότι δεν έφερε η προηγούμενη αλλά και φυσικά πολλά πολλά μα πάρα πολλά δώρα!
δεν χρειάζεται να είναι μεγάλα, ούτε ακριβά, αλλά ούτε και πλήθος πραγμάτων....πιστεύω πως η κίνηση μετράει...ακόμα και το πιο μικρό αλλά και παράλληλα και το πιο ασήμαντο μπορεί να δώσει μεγάλη χαρά σε αυτόν ή αυτή που θα το προσφέρουμε!ελπίζω ο άγιος βασίλης να μην σας προσπέρασε και να άφησε και στη δική σας κάλτσα δώρα(μεγάάάά΄λη κάλτσα)όσοι δεν τα έχετε ανοίξει ελπίζω όταν τα ανοίξετε να παρουσιαστεί ένα αυθόρμητο χαμογελάκι...όχι για σας, αλλά για τη φουκαριάρα τη χρονιά που όλοι τη θεωρούν φτωχοχρονια!
βγήτε, χορέψτε, διασκεδάστε, πιείτε, προσπαθείστε κάθε πρωτοχρονιά να είναι η καλύτερη για εσάς!
να είστε μαζί με τα αγαπημένα σας πρόσωπα...με άτομα που αγαπάτε και θέλετε να μπεί και να βγει η χρονιά με αυτά!ξεχωριστή μέρα..ξεχωριστά άτομα! αποβάλλετε κάθε γκρίνια, κακομοιριά, ξινίλα και ελάτε κοντά με όλους!είναι η πρώτη μέρα του χρόνου...αν δεν το καταλάβατε βάλτε τα ''καλά'' σας και πηγαίνετε έξω...αν όχι και τώρα βγάλτε και το τελευταίο χαρτάκι από το ημερολόγιο που λέει ''Δεκέμβριος'' και κρεμάστε αυτό που λέει 2012, πλέον, 1η Ιανουαρίου!!
αντε...και καλή μας χρονιά!:)

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

34 και σήμερα!:)

χει!
και να που ξαναγράφω και αυτή τη φορά τα χέρια μου είναι παγωμένα από το κρύο!ναι είναι επιτέλους Δεκέμβριος!είμαστε μιαμιση εβδομάδα πριν το τέλος του μήνα και 35 μέρες πριν τα Χριστούγεννα!
επιτέλους!!!αν και έχουμε ακόμα πολλές μέρες εγώ δεν παύω να μετράω μία μία τις μέρες, αν και ξέρω πως αργούν ακόμα!
βγαίνεις έξω φορώντας το χοντρό σου μπουφάν...γάντια στα χέρια....και σκουφάκια για να μην κρυώσεις...η ατμόσφαιρα μυρίζει καμένο ξύλο από το τζάκι και σε φέρνει ακόμα ένα

βήμα κοντά στην καρδιά του χειμώνα!μιλάς στον διπλανό σου και τρεμοπαίζει το σαγόνι σου....θες συνέχεια αγκαλιές να ζεσταθείς....και αν δεν είναι κάποιος εκεί κοντά να σε αγκαλιάσει παίρνεις την πρωτοβουλία από μόνος σου και πας να αγκαλιάσεις το καλοριφέρ και αυτό ξέρεις ότι θα σου προσφέρει την πιο ζεστή αγκαλιά που υπάρχει(μέχρι να κοκκινίσουν τα αυτιά σου και να καείς)!θες να μείνεις σπίτι και να είσαι στη ζεστασιά αλλά ξέρεις ότι πρέπει να πας από εδώ και από εκεί και έτσι το όνειρο φεύγει μαζί με τη ζεστασιά καθώς βγαίνεις από τη πόρτα!περιμένεις να έρθουν επιτέλους αυτά τα Χριστούγεννα που δυστυχώς ξέρεις ότι γιορτάζονται μια φορά το χρόνο!αλλά είπαμε ξέρεις ότι δεν αργούν....είναι και τα μαγαζιά που έχουν αρχίσει να στολίζουν αλλά και τα πολυαγαπημένα starbucks!!!
και να....ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο και αμέσως βρίσκεσαι στη γιορτινή τους ατμόσφαιρα....κάτω από τις σομπούλες να πίνεις ένα ζεστό ζεστό craberry μαζί με όλους τους τρελούς που λες για φίλους!
σκέφτεσαι ότι άμα χιόνιζε κιόλας θα ήταν το καλύτερο αλλά μην τα θέλουμε και όλα δικά μας....
γυρίζοντας σπίτι βγάζεις καπνούς από το στόμα και πολύ γρήγορα βρίσκεσαι πάλι πίσω στο σπίτι....βάζεις ένα τεράστιο και ζεστό φουτερ και χάνεσαι μέσα του....κάθεσαι στον καναπέ και βλέπεις ταινία και το μάτι σου πέφτει στο παράθυρο και κοιτάς έξω και βλέπεις τις πρώτες ψιχάλες να                     σε προετοιμάζουν για την παράσταση της βροχής!

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

μια μέρα θα πετάξω στ΄αστέρια!

και ναι για άλλη μία φορά τα κατάφερες!
ναι για άλλη μια φορά πέρασε το δικό σου....
ναι για ακόμα μία γαμημένη φορά με έκανες να κλαίω!
μιλάς μιλάς μιλάς και εγώ σε γράφω...σε γράφω και ακούω μουσική μέχρι να σπάσουν τα τύμπανα των αυτιών μου!τι?και αυτό σε ενοχλεί!σκασίλα μου!δεν υπολογίζω δεκάρα για αυτά που λες!αν δεν ήθελες εμένα θα μπορούσες να το είχες ελέγξει....θα μπορούσες να το είχες ''διορθώσει''!
θα μπορούσες να είχες στη θέση μου ένα άλλο άτομο...ένα άτομο το ιδανικό για σένα!κάποιον που θα σε καταλάβαινε περισσότερο από εμένα!που θα έκανε αυτά που του έλεγες....που δεν σου έφερνε αντίρρηση....ένα άτομο ιδανικό για σένα!που θα το είχες κοντά σου και θα σε έκανε τον πιο υπερήφανο ανθρωπο στον κόσμο!όπου και να πήγες όποιον και να ρωτούσες θα έλεγαν πόσο αξιόλογο άτομο θα είναι!κάποιον που θα ζούσε μαζί σου μόνο με νερό και αυτό για να μην σε βαραίνει....
σόρρυ...κάτι δεν υπολόγισες καλά και βγήκα έτσι!τι να κάνω δεν είμαι για όλα τα γούστα...ναι μπορεί να τα μετανιώσω αυτά που λέω αλλά εσύ ποτέ δεν μετανιώνεις για τίποτα από αυτά που λές!και πίστεψε με τα θυμάμαι όλα!(σε αυτό σου έμοιασα,είδες δεν έχεις παράπονο?!)
είμαι κάτι που δεν θες....κάτι που ίσως δεν ήθελες να γίνω έτσι!
ΝΑΙ δεν θέλω να σε ακούσω..αυτή τη στιγμή δεν θέλω να σε βλέπω....μίλα...μίλα μίλα πίσω από την πόρτα αλλά το κλειδί έχει κολλήσει και η πόρτα δεν θα ανοίξει!
το ξέρω ότι δεν σε νοιάζει τι λέω....ούτε το πως κλαίω....ποτέ δεν ρώτησες γιατί!απλά φωνάζεις.....εσύ είσαι η φωνή εδώ μέσα....μπορεί να μην το ξέρεις αλλά τα κρατάω όλα....αλλά θα έρθει η μέρα που θα φύγω και εσύ δεν θα έχεις σε ποιον να φωνάζεις γιατί θα καταφέρω αυτό που έλεγα μικρή....
''εγώ μια μέρα θα πετάξω στ αστερία και θα γίνω ένα από αυτά''...απλ'α τωρα θέλω να γίνω το πιο λαμπρό...να με βλέπεις και να φωνάζεις...και να ξέρεις πως δεν θα πάρεις απάντηση!(εξάλλου αυτό ήταν που ήθελες!να μιλάς και εγώ να μην απαντάω)

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

συμβαίνει και αυτό!

και που ήρθαν οι πρώτες βροχές τι έγινε?
μετά ήρθε πάλι ο ήλιος!πρέπει να το πάρουμε απόφαση.....όσες καταιγίδες και να έρθουν εδώ θα έχει πάντα ήλιο!
ναι οκει κάνει κρύο...και υπάρχουν τριγύρω κόκκινες μυτούλες και σκασμένα χειλάκια αλλά και πάλι άμα βρεθεί στον ήλιο αναψοκοκκινίζεις και η ζεστασιά του σε κάνει να χαμογελάς!
είσαι μαζί με φίλους και γνωστά πρόσωπα...γελάς και είσαι χαρούμενος....όλα σου πάνε καλύτερα και από το τέλειο....
περπατάς στο δρόμο και χορεύεις μόνο εσύ στο ρυθμό του τραγουδιού που ακους στο i-pod....
κοιτάς μία αδιάφορη αφίσα και προσπαθείς να βγάλεις νόημα χωρίς να υπάρχει...
στο μάθημα κοιτάς έξω από το παράθυρο τον ουρανό και τις ταράτσες από την απέναντι πολυκατοικία και ας σου έχει φωνάξει ο καθηγητής 3 φορές...
πας σπίτι και αντί να ανοίξεις γεωμετρία και άλγεβρα ανοίγεις το πρόχειρο και ζωγραφίζεις λέξεις καρδούλες βελάκια....
γελάς πάντα και παντού....ακόμα και με την πιο κρύα μαλακία....
βάζεις το πιο χορευτηκό κομμάτι στο youtube και χορεύεις μέχρι να σου κοπεί η ανάσα....μετά με την αναπνοή εντελώς εξαφανισμένη ξαπλώνεις για να ηρεμήσεις...
και γυρνάς από εδώ...και γυρνάς από εκεί και δεν μπορείς να κοιμηθείς!
την επόμενη μέρα έχει τρελά κέφια απο το πρωί που όλοι οι άλλοι σε κοιτάνε με μάτι που λέει ''τι έχει πάθει??''
αλήθεια....τι έχω πάθει?:Δ

και δώσ του να ακούς τραγούδια που δεν τα έχεις ξανακούσει και να γελάς μόνος σου....
να κοιτάς  το κινητό και να εύχεσαι να έχεις μήνυμα....
και να νιώθεις τη δόνηση ενώ αυτό είναι κλειστό!
και να σε κοροιδεύουν όλοι για αυτό....
να πηγαίνεις μάθημα και να ξεχνάς το βιβλία...
να πηγαίνεις προπόνηση και να ξεχνάς τα ρούχα της προπόνησης...
να φοβάσαι μέσα σου για κάτι που δεν ξέρεις τι ακριβώς είναι....(αν και ξέρεις)....
να έχεις ανασφάλειες και οι φίλοι να προσπαθούν να τις διώξουν για να σε κάνουν καλύτερα....
να κρυώνεις και να έχεις ξεχάσει την μπαλκονόπορτα ανοιχτή....
να είσαι μαζί με φίλους ΑΛΛΆ ΜΌΝΟ ΜΕ ΈΝΑ ΆΤΟΜΟ ΝΑ ΜΠΟΡΕΊΣ ΝΑ ΜΙΛΆΣ ΜΕ ΤΑ ΜΆΤΙΑ....<3
και ξανά και ξανά να ακούς  το ίδιο τραγούδι στο youtube μέχρι να τελειώσεις την ανάρτηση στο blog!
και μετά....και μετα....


Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

η βροχή!

 με την πρώτη βροχή καταλαβαίνεις την έναρξη του χειμώνα! 
ξέρες ότι πρέπει να φυλάξεις τα μαγιό και να κατεβάσεις τα χοντρά φούτερ και τις ζεστές ζακέτες!αλλάζει η διάθεση σου...θες τους φίλους σου μαζί...να μαζεύεστε σε σπίτια και να βλέπετε ταινίες...με ζεστή σοκολάτα!
να κάθεσαι μπροστά στο παράθυρο και να κοιτάς τον ουρανό..να βλέπεις τα σύννεφα και να ξέρεις ότι θα βρέξει....να περιμένεις να ακούσεις τους κεραυνούς και τις αστραπές....να βλέπεις τις σταγόνες τις βροχής και να σκέφτεσαι το καλοκαίρι που έφυγε και τον χειμώνα που έρχεται....να θες να μένεις ώρες στο κρεβάτι σου σκεπασμένος μέχρι πάνω με το ζεστό σου παπλωματάκι...και να μην θες να σηκωθείς!
να κάθεσαι μέσα στο σπίτι και να ακούς από έξω τη βροχή που σε προσκαλεί να πας μαζί της...να γίνεται ένα...αλλά να μην πηγαίνεις γιατί θα σε περάσουν για τρελό!να πηγαίνεις βόλτες και να βγάζεις καπνούς από το στόμα σου...να παγώνει η μύτη σου...και να τρίβεις τα χέρι σου για να ζεσταθούν!να έχεις όρεξη για ζεστές αγκαλιές...
κοιτάς τριγύρω σου και βλέπεις τα πάντα υγρά...να έχουν σχηματιστεί μικρές ή μεγάλες λακκούβες με νερό και να προσπαθείς να τις αποφύγεις....
όπου και να κοιτάξεις....όπου και να σταθείς είναι βρεγμένα....μικρές σταγονίτσες να κρέμονται από παντού...και αυτό να σου δείχνει πιο έντονα ότι έβρεξε.... να το αισθάνεσαι και να το μυρίζεις στην ατμόσφαιρα... 
και μετά να βλέπεις το ήλιο....να σου επισημαίνει την έναρξη κάποιας άλλης εποχής!

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

είναι ωραία!

ΑΛΛΑΓΕΣ!

είναι ωραίες οι αλλαγές?είναι καλό να συμβαίνουν οι αλλαγές στη ζωή μας?αν ΝΑΙ τότε γιατί όταν συμβαίνουν δεν τις δεχόμαστε και προσπαθούμε να αλλάξουμε τις αλλαγες?
μήπως δεν είμαστε ευχαριστημένοι με εμάς....άρα όποια αλλαγή και να κάνουμε στη ζωή μας πάλι θα ζητάμε κάτι άλλο?έχουμε σκεφτεί ποτέ τη ζωή μας χωρίς κάτι το διαφορετικό...συνέχεια να βρισκόμαστε σε μία ίδια κατάσταση και να κινούμαστε ρυθμισμένα?να βλέπουμε τις καταστάσεις γύρω μας να φαντάζουν ίδιες....
μία τέτοια ζωή δεν θα ήθελα με τίποτα να είχα!θέλω οι γύρω μου να διαφέρουν από εμένα.....το καθημερινό μου πρόγραμμα να είναι κάθε μέρα διαφορετικό....να κάνω πολλά πράγματα και τις πιο πολλές φορές αυτά να μην είναι προγραμματισμένα...
θέλω να κάνω πράγματα που να με κάνουν να γελάω...να είναι διαφορετικά...να ταράζουν τη συχνότητα των πραγμάτων!
σαν μια θάλασσα που ταράζεται άμα ρίξουμε ένα πετραδάκι!
σαν ένα πρωινό με ήλιο που ξαφνικά αρχίζει να βρέχει!
σαν τις μέρες του σχολείου εκεί που πας κανονικά...κάνετε κατάληψη!
βάλλε κάτι διαφορετικό στη ζωή σου...μην φοβάσαι!
μάθε να εναλλάσεσαι και να προσαρμόζεις κάτι καινούριο στη ζωή σου....έτσι δεν θα βαριέσαι τόσο εύκολα!
Αρκεί βέβαια να μην ξεφύγεις....να μην αποζητάς πράγματα που είναι αδύνατα και μη πραγματοποιήσιμα!

*όταν πάψουμε να προσδοκούμε θα τα έχουμε όλα!
(ΒΟΥΔΑΣ)

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

κάποιος φίλος!


είχα και εγώ ένα φίλο....παίζαμε μαζί....γελούσαμε μαζί....στεναχωριόμασταν μαζί.....μας μάλωναν μαζί...
αλλά δεν μας ένοιαζε!γιατί ξέραμε ότι ήμασταν μαζί...σε όλα!από παιδιά....μου τραβούσε τα μαλλιά και δεν έλεγα τίποτα....με πείραζε και με κορόιδευε αλλά ήξερα μέσα μου ότι μ' αγαπάει!ότι και να έλεγε ήξερα ότι καταβάθος νοιάζεται για μένα...'άσχετα άμα δεν το δείχνει!
πέρασε ο καιρός!σοβάρεψαν τα πράγματα....σοβαρέψαμε και εμείς!ήρθαν τα διαβάσματα...τα φροντιστήρια....δεν βλεπόμασταν πια και τόσο συχνά....αλλά τον έβλεπα!τότε αρχίσαμε καινούριες παρέες!κάποιες ήταν κοινές και κάποιες όχι.....
έρχομαι στο σήμερα!
τον έχασα...δεν ξέρω αν είναι για πάντα....ξέρω... έκανα λάθος..προσπάθησα να ζητήσω συγνώμη αλλά δεν την δέχτηκε!είμαστε σαν 2 ξένοι που δεν έχουν ξαναμιλήσει ποτέ....τον βλέπω κάθε μέρα...θέλω να του μιλήσω αλλά φοβάμαι...δεν ξε...δεν ξέρω...αλήθεια!
απλά είναι στιγμές που χωρίς να με βλέπει κάθομαι και τον κοιτάω χωρίς να με βλέπει και σκέφτομαι....σκέφτομαι όλα αυτά που έχουμε περάσει μαζί...πιστεύω τα θυμάται και αυτός...δεν τα έχει ξεχάσει...το νιώθω!

δεν μπορώ να σε αναγκάσω να μου ξαναμιλήσεις....απλά συνεχίζω και προσπαθώ να αναπληρώσω το κενό σου!όσο και αν είναι δύσκολο!
αντίο και καλή τύχη σε ότι και να κάνεις!

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

superhuman!


ξέρω...ξέρω....έχω να γράψω πολύ καιρό!
αλλά να μαι πάλι σας σας πω μια ιστορία!
μία πολύ πολύ όμορφη ιστορία!
πιστεύετε στους σουπερήρωες?
ούτε εγώ!ΑΛΛΑ άλλαξα γνώμη πριν από καιρό...:)


δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι εσύ...θα έρθει από μόνος του όποτε τον χρειαστείς εσύ!
νιώθει τα πάντα ο δικός σου σουπερήρωας!
ξαφνικά εκεί που κάθεσαι με της παρέα σου θα εμφανιστεί με ένα δίσκο στα χέρια αλλά δεν θα φοράει τη στολή του για να μην τον καταλάβεις αμέσως!σιγά σιγά θα σου φανερώνει τις δυνάμεις του....θα αναρωτιέσαι όλο και περισσότερο τι είδους πλάσμα είναι μέχρι να σου εκδηλώσει τη μυστική του ταυτότητα!
πιστεύεις ότι τον χάνεις...και εξαφανίζεται αλλά αυτός σε παρακολουθεί συνέχεια...κάθε βήμα....κάθε σχόλιο και κάθε δημοσίευση σου στο facebook αυτός την ξέρει!(σβήνε το ιστορικό)
ξαφνικά όμως από δική σου βλακεία τον διώχνεις...μετανιώνεις και τον θες πίσω!
θα το καταλάβει...δεν είναι χαζός...και τότε θα έρθει με το μπλε κολάν και το κόκκινο βρακάκι από πάνω....η μπέρτα να ανεμίζει.....:')
ο spiderman είναι της Μέρι τζέιν.....
βιάσου....έχουν μείνει λίγοι....
ο batman...o SUPERMAN....και ο ντακ ντοτζερς!
*ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου συμβεί στην επόμενη γωνία!:)

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

χρόνια πολλά ειρήνηηηηηηηη!

λοιπόν..λοιπόν.....
εγώ θα σου ευχηθώ από εδώ χρόνια πολλά!θέλω να γράψω πολλά και δεν θα τα χωρέσει η δημοσίευση!
τι γάμος θα ήταν αυτός άμα δεν σου έγραφα κάτι ξεχωριστό εκτός από ένα χρόνια πολλά!:)
σε γνώρισα πριν 4 χρόνια....στις εξετάσεις ...έγραφα μαθηματικά και εσύ είχες έρθει να δεις κάποια παιδιά από το σχολείο μου!σε είδα με είδες.....δεν μου έδωσες όμως καμία σημασία!από τότε σε κράτησα στο μυαλό μου!τον επόμενο χρόνο σε έβλεπα όλο και πιο συχνά!ξεκινήσαμε να μιλάμε!
πρώτα στο msn και μετά μου ζήτησες το κινητό μου!:'')
ε αυτό ήταν λοιπόν!έρωτας με το πρώτο μήνυμα!:Δ
μιλούσαμε όλο και πιο πολύ....και πιο πολύ και πιο πολύ!
ταιριάξαμε αμέσως!(ήξερα ότι μου την έπεφτες από την αρχή αλλά ήμουν αλλού)
μετά ξεκίνησα να σε βλέπω αλλιώς!αλλά είχα ένα φόβο....εσύ λύκειο εγώ γυμνάσιο ένας διαφορετικός κόσμος!κάναμε υπομονή...πέρασε και αυτό!
τώρα πια μαζί παντρεμένες μπορώ να σου ευχηθώ γυναίκα της ζωής μου χρόνια πολλά!
ότι επιθυμείς να το πραγματοποιήσεις.....θέλω να ξέρεις ότι είσαι σαν τους μαγνήτες!
τραβάς μόνο ότι σε ελκύει!

μικρό μου σουσουνάδι να σε χαιρόμαστε!
σ'αγαπάω πολύ πολύ πολύ!

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

καλημέρα λοιπόν!:)


είναι Κυριακή!11:18...19...20....και περνάει και φεύγει!
έρχεται η δευτέρα...μια καινούρια δευτέρα!μια καινούρια δευτέρα του Σεπτεμβρίου!μια ολοκαίνουρια βδομάδα!μια βδομάδα που μπορείς να κάνεις καινούρια πράγματα ξεκινώντας από το μηδέν!

οι Κυριακές είναι οι μέρες χαλάρωσης...ξεκούρασης...σκέψης...και αποφάσεων!
είναι ωραίο τις Κυριακές να τα κάνεις όλα αυτά!βάζεις τα πράγματα στη θέση τους...ξεκαθαρίζεις μέσα σου....μηδενίζεις το χρονόμετρο και είσαι έτοιμος να εισπνεύσεις όσο πιο βαθιά μπορείς...ο αέρας να έρθει και να μην αφήσει καμία σκοτούρα...κανένα βάσανο....καμία ανεπιθύμητη αίσθηση!να τα καθαρίσει όλα στο πέρασμά του και να σου αφήσει την ανάλαφρη αίσθηση του!
αυτό θα σε κάνει να πιστέψεις σε εσένα...να πιστέψεις τα θέλω σου και να θέλεις τα πιστεύω σου....να δώσεις ευκαιρίες σε ξεχασμένες υποθέσεις...να τελειώσεις τελειωμένες υποθέσεις....και να αρχίσεις κάτι καινούριο...κάτι δικό σου...ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ!μόνο για σένα...να μην σε νοιάζουν οι άλλοι.....πρέπει όμως να το πιστέψεις....να πιστέψεις σε εσένα....και να ξέρεις πως ότι και να γίνει εσύ θα κάνεις αυτό που έχεις προγραμματίσει....αυτό που θα σε κάνει να γελάς από το πρωί που θα σηκωθείς μέχρι το βράδυ που θα κοιμηθείς!αυτό που θα σε κάνει να βλέπεις όνειρα και να κάνεις σχέδια...αυτό που μια μέρα με σύννεφα και καταιγίδες θα σε κάνει να τη βλέπεις μια μέρα για πικ νικ στην εξοχή....αυτό που όταν έχεις διαγώνισμα θα σε κάνει να νιώθεις ότι πας εκδρομή!
τικ τακ...τικ τακ.....11:40....41...42.... όλο και πιο κοντά στη δευτέρα!
όταν πάτε για ύπνο σκεφτείτε οτιδήποτε θέλετε να κάνετε...βάλτε το στόχο....να το λέτε συνέχει μέχρι να σας πάρει ο ύπνος!
την επόμενη μέρα όταν σηκωθείτε και δείτε τις πρώτες ακτίνες του ήλιου χαμογελάστε...για να σας χαμογελάσει και αυτός!πείτε ένα μεγάλο καλημέρα...και βάλτε το μηδενισμένο χρονόμετρο να ξεκινήσει να μετράει για ένα καινούριο ξεκίνημα!

καλημέρα λοιπόν!:)

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

τρένα και σταθμοί!

κάθομαι μπροστά στον καθρέφτη και κοιτάζω τον εαυτό μου!κοιτάζω τις αλλαγές που έχουν γίνει σε αυτόν....ένα τελείως διαφορετικό πλάσμα από αυτό που πριν από 16 περίπου χρονιά άνοιξε τα μάτια του και είδε γύρω του άγνωστα για αυτό μέχρι τότε άτομα,που στη συνέχεια έγιναν οικογένεια του!που ακόμα και τώρα άμα κλείσει τα μάτια του και τα ανοίξει πάλι θα δει ξένα άτομα γύρω του....που σιγά σιγά γίνονται όλο και πιο οικία για αυτό....κάθε μέρα στο δρόμο συναντάμε άτομα τελείως άγνωστα σε εμάς!κάποια τα γνωρίζουμε και τα βάζουμε στη ζωή μας....κάποια απλά τα κοιτάμε αναρωτιόμαστε και τα προσπερνάμε!
από παιδιά προσπαθούμε να γνωρίζουμε καινούρια άτομα στη ζωή μας για αλλαγή!παίρνουμε κάποια στοιχεία από αυτά αλλά και αυτά παίρνουν από εμάς!
ξεκινάμε να κάνουμε παρέα μα κάποια άτομα που ούτε καν πιστεύαμε πως θα γνωρίζαμε...και να που έχουμε δέσει τόσο πολύ που είναι δύσκολο να φανταστούμε πως θα κάναμε!
με κάθε νέα αρχή που κάνουμε στη ζωή μας...με κάθε καινούριο ξεκίνημα πιστεύουμε πως θα χάσουμε τα άτομα που είδη ξέρουμε...και όμως αν με αυτά τα άτομα έχουμε ένα γερό δέσιμο δεν θα χαθούμε....ποτέ!
κάθε δάκρυ που βλέπω στον καθρέφτη να κυλάει μου θυμίζει όλους όσους έχουν περάσει από τη ζωή μου...και κυρίως αυτούς που έχουν μείνει σε αυτή!
έχω μπει στην τελευταία φάση της μαθητικής μου ζωής και ξέρω ότι έχω τόση και άλλη τόση....και όλη αυτή θέλω να τη ζήσω με εσάς!
εσάς που είστε για μένα άτομα σταθμοί..τρένα...αμαξοστοιχίες....όπως θέλετε πείτε τα!
δεν με νοιάζει.....ξέρετε γιατί?
γιατί με αυτά τα άτομα έχω κάνει σταθμούς στη ζωή μου.....και ταξιδεύω κάθε μέρα μαζί τους πάνω σε ένα τρένο προς την ίδια κατεύθυνση!
ρίχνω μία τελευταία ματιά στον καθρέφτη....και βλέπω ένα άτομο να χαμογελάει με τη σκέψη μόνο και μόνο επειδή ξέρει ότι είστε δίπλα του κάθε μέρα που περνάει!
σκουπίζω τα μάτια μου και σηκώνομαι όσο πιο γρήγορα μπορώ....βάζω τα nike μου και βγαίνω έξω!
βλέπω ότι έχει βραδιάσει και τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορώ για να βρεθώ μαζί σας!
με εσάς που ξέρω ότι με περιμένετε στην επόμενη γωνία για να μπούμε μαζί στο τρένο να                               φύγουμε....μα πάμε αλλού!

σας ευχαριστώ όλους!

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

ένα μπουκαλάκι άρωμα!

κάθε φορά που πας σε ένα μαγαζί με αρώματα πάντα καταλήγεις σε αυτό που σου γαργάλησε τη μύτη πρώτο και σε αυτό που σε έκανε να θυμηθείς εικόνες όμορφες!
το μυρίζεις όλη μέρα κάθε μέρα..δεν χορταίνεις να το μυρίζεις...το ξεχωρίζεις από τα άλλα και το φοράς μόνο σε ειδικές περιπτώσεις!έχει γίνει το αγαπημένο σου....το έχεις πάντα μαζί σου και το φοράς για να αφήσεις το δικό σου ''στίγμα'' εκεί όπου βρίσκεσαι!θες να το μυρίσουν όλοι και να μοιραστείς μαζί τους τη χαρά που σου προσφέρει!όταν γυρίζεις σπίτι κάθεσαι απλά και το μυρίζεις...και σκέφτεσαι...σκέφτεσαι...και σκέφτεσαι μέχρι μου σε παίρνει ο ύπνος!την επόμενη μέρα πάλι το ίδιο...ξεκινάς με αυτό το μπουκαλάκι το άρωμα! εξακολουθείς να κάνεις το ίδιο για μέρες... ώσπου κάποια στιγμή καταλαβαίνεις ότι το αγαπημένο σου άρωμα τελειώνει σιγά σιγά!σκέφτεσαι μακάρι να κρατούσε για πάντα....
βάζεις για μία ακόμα τελευταία φορά και ύστερα αποφασίζεις ότι πρέπει να το αφήσεις στο ράφι μαζί με τα υπόλοιπα και να πας στο μαγαζί ξανά να αναζητήσεις κάποιο καινούριο άρωμα!ποτέ δεν θα βρεις κάποιο να του μοιάζει....θα βρεις κάποιο που απλά θα το αντικαταστήσει αλλά πότε δεν θα μυρίζει όπως αυτό!
κάπως έτσι είσαι εσύ για μένα!ένα παλιό μπουκαλάκι άρωμα!σε είδα και μου θύμισες όμορφες εικόνες....σε είχα μαζί μου κάποτε και αποτελούσες την καθημερινότητα μου....δεν περνούσε μέρα που να μην σου μιλάω...που να μην σε σκέφτομαι!ήθελα να είσαι μαζί μου γιατί μαζί σου ήμουν όμορφα!
συνειδητοποίησα όμως λίγο αργά ότι τελείωσες και δεν πρόλαβα να κρατήσω ούτε σταγόνα μέσα στο μπουκαλάκι!έχει μείνει μόνο το άρωμά σου να σε θυμίζει!
και για αυτό το λόγο αποφάσισα να κρατήσω το μπουκάλι σου πάνω στο ράφι ,ξεχωριστά από τα άλλα, για να σε θυμάμαι!
θα πάω ξανά στο μαγαζί να βρω κάποιο άρωμα...αλλά ξέρω πως δεν θα βρω το ίδιο! ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ!

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

dreams!

δεν είναι κακό να ονειρεύεσαι!
τα όνειρα σε κάνουν να νιώθεις.....να σκέφτεσαι παραπάνω από τη λογική σου...ζεις σε ένα κόσμο δικό σου και μόνο δικό σου!μπορείς να κάνεις ότι θέλεις εκεί μέσα!συναντάς αγαπημένα σου πρόσωπα...μιλάτε κάνετε πράγματα που μόνο εσείς θα τα σκεφτόσασταν, προσαρμοσμένα με τέτοιο τρόπο που όταν το βλέπετε να το ζήτε και να το νιώθετε κομμάτι δικό σας!η δική σας πραγματικότητα που δεν μπορεί κανένας να επέμβει και να σας το χαλάσει!
τα όνειρα δεν είναι απλά το κριμένο υποσυνείδητο που φοβόμαστε να φανερώσουμε στους γύρω μας !είναι κάποιες συνειδητές  σκέψεις που για κάποιο λόγο θέλουμε να τις κρατήσουμε για τον εαυτό μας....να μην μπορέσει κανένας που δεν θέλουμε να εμπλακεί σε αυτό και να χαλάσει και τον δικό μας προσωπικό κόσμο!επίσης από εκεί αντλούμε και τη δύναμη που χρειαζόμαστε για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να επιβιώνουμε στον υπαρκτό κόσμο!βλέπουμε εικόνες και ζούμε γεγονότα τόσο έντονα...σαν και αυτά που θα θέλαμε να ζήσουμε στη πραγματική μας ζωή!
ζεις και ελπίζεις πως κάποια μέρα...δεν μπορεί....κάποιο από αυτά τα όνειρα θα γίνει πραγματικότητα!
όπως είπα δεν είναι κακό να κάνεις όνειρα!το κακό είναι να πιστεύεις ότι ζεις σε αυτά!
αυτό ναι είναι κακό!με τα όνειρα έχεις δύναμη να αντέξεις την πραγματικότητα αλλά με το να θεωρείς ότι αυτά είναι η πραγματικότητα σου είσαι λάθος!με αυτό τον τρόπο μπλέκεις δύο τελείως διαφορετικούς κόσμους που αν αναμιχθούν αλληλοκαταστρέφονται διότι πολύ απλά δεν μπορούν να υπάρξουν και οι δύο!πάντα κάποιος πρέπει να υπερισχύσει και αυτός συνήθως είναι ο πραγματικός!
ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ!!
όπως εύκολα μπορούμε να φτιάξουμε όνειρα έτσι πολύ εύκολα μπορούν να γκρεμιστούν!είναι όπως στα μπαλόνια σε ένα party!εκεί που όλοι περνάνε καλά...και διασκεδάζουν.... πάντα κάποιος για να το παίξει έξυπνος και να τραβήξει την προσοχή βγάζει από την τσέπι του μία καρφίτσα και αρχίζει και τρυπάει όλα τα μπαλόνια....τα μπαλόνια που εσύ ο ίδιος είχες φουσκώσει με τεράστιο ενθουσιασμό και χαρά!
το αποτέλεσμα?
μετά το party που έχουν φύγει όλοι οι καλεσμένοι κάθεσαι στο πάτωμα και προσπαθείς να μαζέψεις τα   σπασμένα μπαλόνια και να ξεκινήσεις από την αρχή!

*και που ξέρεις?την επόμενη φορά ή δεν θα έχεις μπαλόνια...ή πολύ απλά δεν θα καλέσεις αυτόν που στα σπάει!:)


Όλια ευχαριστώ!:)

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

toys!

γειαααααα!!!
εδώ είμαι πάλι!:)
το σημερινό μας θέμα είναι τα παιχνίδια!ΟΛΑ τα παιχνίδια!
από την κούνια όλοι θέλουμε να παίζουμε με ένα παιχνίδι για να αποσχολούμε την ώρα μας και να έχουμε κάτι να λέμε πως κάναμεεε!
''ΕΕΕ μαμά κοίτα παίζω με το καινούριο αυτοκινητάκι που μου έφερε η νονά''
''ΕΕΕ μπαμπά δεεες ωραία η κούκλα μου?''
''ΕΕΕ Μαρία δες το καινούριο μου επιτραπέζιο!θες να παίξουμε?''
''ΕΕΕ Κώστα θες να παίξουμε μπάλα?''
όλα κοινά παιχνίδια που έχουν όλα τα παιδιά και χαίρονται!αλλά και μερικές φορές ορισμένα προτιμούν άλλου είδους παιχνίδια!λίγο πιο επικίνδυνα κυρίως για τους άλλους!
μιλάω για τα παιχνίδια των συναισθημάτων και της ανοχής!
''ΕΕΕ Έλενα θες να παίξω λίγο με τα συναισθήματά σου και μετά θα φύγω:''
γιεεεπ!
αλλά όπως σε όλες τις περιπτώσεις είτε είναι άψυχο αντικείμενο είτε έχει καρδία που τρέφει συναισθήματα πάλι το παιδί άμα δει πως έχει παίξει πολλές φορές τα ίδια και τα ίδια βαριέται και παρατάει το παιχνίδι στην άκρη!πολλές φορές όμως άμα  δει πως δεν το γεμίζει το καινούριο του παιχνίδι θυμάται πως κάπου στη γωνία του δωματίου μέσα σε ένα κουβά έχει παρατήσει το άλλο το παιχνίδι ''τη σταθερή αξία''... πολλές φορές όμως καθώς προσπαθούμε να βγάλουμε στην επιφάνεια αυτό το παιχνίδι από τον πάτο του κουβά διαπιστώνουμε πως δεν είναι όπως το αφήσαμε!κάτι έχει χαλάσει σε αυτό....και δεν είναι σε θέσει να ξαναπαίξεις μαζί του!
για αυτό πρόσεχε τα παλιά σου παιχνίδια....μπορεί την επόμενη φορά να κάνει η μαμά γενική καθαριότητα και να τα πάει στην ανακύκλωση και έτσι θα τα έχεις χάσει για πάντα!

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

αναμνήσεις!:')


ταινίες μικρού μήκους!

όμορφο καλοκαίρι!:)
πήγαμε θάλασσα....
κάναμε βόλτες....
΄΄αλητέψαμε΄΄....
ερωτευτήκαμε.....
διασκεδάσαμε....
παίξαμε...
μαγειρέψαμε....
τσακωθήκαμε...
διαφωνήσαμε....
τα ξαναβρίκαμε....

τοοοοοσα πολλά πράγματα αυτό το καλοκαίρι!:')
γέλια...φωνές....πειράγματα...αστεία.....
είναι πολλά για να μπορέσω να τα πληκτρολογήσω...
αυτές οι αναμνήσεις κάπου εδώ αφήνουν τη σειρά τους σε άλλες!
σκληρές παρούσες αναμνήσεις που αν δεν προσέξεις θα χαθείς μέσα τους στη διάρκεια το χρόνου!
με αυτό το καλοκαίρι αποχαιρετώ και ένα μέρος της ζωής μου που με έκανε να καταλάβω να ζήσω και να μάθω πολλά!
οι εποχές φεύγουν..και μαζί τους οι μήνες οι μέρες και τα χρόνια!
κάθε χρόνο μεγαλώνουμε και από λίγο!περνάμε από δοκιμασίες που διαμορφώνουν το χαρακτήρα μας μέχρι το τελικό στάδιο!
περνάνε τόσα πολλά πρόσωπα...πράγματα...στιγμές μπροστά από τα μάτια μας που αν τα κόψουμε και τα μοντάρουμε θα φτιάξουμε μια ταινία δική μας!με δική μας αρχή μέση και τέλος!
κάθε αλλαγή που γίνεται μέσα σε αυτή την ταινία είναι για καλό!πολλές φορές όμως έχει και παράπλευρες απώλειες!χάνουμε αγαπημένα μας πρόσωπα λόγω αναγκών αλλά η ζωή κύκλος είναι και γυρίζει!θα βρεθείς πάλι με τα αγαπημένα σου πρόσωπα εκεί που δεν το περιμένεις....εν το μεταξύ θα έχεις γνωρίσει και άλλα...και άλλα...και άλλα και όλα αυτά μαζί θα είναι οι κομπάρσοι που θα συμμετέχουν στη δική σου ιστορία!


Υπομονή unlimited!

υπομονή!
κάντε υπομονή και ο ουρανός...... από γκρι σκούρο θα γίνει γκρι ανοιχτό!
όλοι για κάποιο λόγο λέμε ο ένας στον άλλο να κάνει Υ-Π-Ο-Μ-Ο-Ν-Η!!
αυτό που δεν λέμε είναι μέχρι πότε?
άλλοι κάνουν υπομονή μέχρι να πραγματοποιηθεί αυτό που θέλουν....(οι λεγόμενοι *ΤΥΧΕΡΟΙ*)
άλλοι πάλι κάνουν υπομονή και ας γνωρίζουν ότι αυτό που θέλουν ΔΕΝ θα πραγματοποιηθεί.....(οι λεγόμενοι *ΘΥΜΑΤΑ / ΜΑΛΑΚΕΣ*)
και άλλοι λένε ''βρε δεν γαμιέταιι!?''....(οι λεγόμενοι *ΑΞΙΟΙ*)
Αυτό που συνδέει αυτά τα 3 διαφορετικά είδη ανθρώπων είναι ότι όλοι περιμένουν να γίνει κάτι(είτε για πολύ καιρό είτε για μικρό χρονικό διάστημα.Έχοντας ή όχι κάποιο αποτέλεσμα)
ΤΑ ΔΕΧΟΜΑΙ ΟΛΑ!
ΑΛΛΑ.....
πάντα υπάρχει ένα αλλά!
ναι περιμένεις....
ναι επιμένεις....
ναι ΕΛΠΙΖΕΙΣ...
ναι υποφέρεις....
και όλα αυτά αξίζουν τον κόπο όταν υπάρχει ένα αίσιο αποτέλεσμα!
αν ΟΧΙ?!
χάνεται η ελπίδα...χάνεται η αισιοδοξία....χάνονται τα πάντα και εσύ μαζί!
πέφτεις και εσύ χάνοντας κάθε ελπίδα για την επόμενη φορά και αμφιβάλλεις αν υπάρξει ποτέ επόμενη! αλλά βαθιά μέσα σου το πιστεύεις και συνεχίζεις να περιμένεις!και περιμένεις....και περιμένεις....μέχρι που γίνεται συνήθεια!και πάνω που λες ''όλα καλά'' ΤΣΟΥΥΥΠ...εμφανίζεται πάλι αυτό το πραγματάκι και σου λέει ''κάνε και τώρα υπομονή και ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός''!
ναι καλέ μου άνθρωπε θα κάνω!ΞΑΝΑ!αλλά όχι για πολύ! διότι τώρα που έμαθα πως είναι να πέφτεις και πόσο δύσκολα να ξανά πατάς στα πόδια σου και να έχεις χάσει πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα κάνοντας unlimited υπομονή δεν είμαι διατεθειμένη να το κάνω!^^

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011


δεδωμενα!

Στα μαθηματικά στη φυσική στη χημεία μας δίνονται κάποια δεδομένα για να λύσουμε μια άσκηση!
είναι ομως πάντα σίγουρο ότι αν τα έχουμε αυτα τα δεδομένα θα μας οδηγήσουν στο σωστό αποτελεσμα?
αμα δεν ξέρεις πως να χειριστείς τι πρόβλημα που σου δύνεται φυσικά και κάπου θα κανείς λάθος!
ένας λάθος χειρισμός μια επιπόλαιη αξιολόγησή οδηγεί σε σίγουρη αποτυχία!
Μηπως το ιδιο γινεται και με τους ανθρωπους!
καποιους τους θεωρουμε δεδομενους και καποιους οχι!
οι δεδομενοι υπαρχουν στη ζωη μας επειδη το θελουν ειναι επιλογη δικη τους....
αλλα εμεις το σκεφτομαστε αυτο ή προσπαθουμε με οποιοδηποτε τροπο να τους καταπαταμε αυτο το ''θελω'' με αποτελεσμα να χανουμε και το δεδομενο αλλα και να πηγαινουμε και σε λαθος λυση!
εκει υπαρχουν 2 περιπτωσεις!
η μια ειναι να ξαναπροσπαθησεις να καταλαβεις τι θελει να πει το δεδομενο και στο τελος να καταφερεις με επιτυχια να λυσεις την ασκηση και η αλλη ειναι ΠΑΛΙ να εξακολουθεις να κανεις το ιδιο λαθος με τις προηγουμενες φορες και να γυρνας εκει απο οπου ξεκινησες!

καλως ηρθα!:)

επιτελους μετα απο χρονια καταφερα να κανω και εγω!^^
ευχοαμι να μην ακουστηκε ως απειλη!
θελω να ευχαριστησω την φιλη μου την ολια για τη βοηθεια και να σας σητησοω συγνωμη για τα σιγουρα λαθεη που θα κανω μεχρι να μαθω!:)